Artvin Cerattepe gerçekleri

15- Milli Zenginliklerimiz Yer Altında Mı Kalsın? Bu sorunun kısa cevabı “yer üstündeki zenginliklerimiz de yerin altına mı girsin?” olsa gerek. Milli zenginliklerimizi kullanalım, doğru. Ama asıl soru bu değil. Asıl soru “neyin zenginlik olduğunun kararını kim nasıl veriyor” ve “zenginlikler arası hiyerarşiyi neye göre kuruluyor” olmalı. İktidar zenginliği sadece ve sadece piyasa koşullarına göre tanımlıyor. Yönetme rasyonelini piyasa mantığının çizdiği kaba bir kalkınmacı dünya görüşü ve dar bir büyüme ideali üzerine inşa etme derdinde. Bu derdin üzerinde, bu ülkenin hakları olarak bir görüş birliğine vardığımızı hiç hatırlamıyorum. Milli zenginliği ekonomiden ibaret saymayabileceğimiz gibi maddi boyutla da sınırlı tutmak zorunda değiliz. Eğer benim “kimin için kalkınma, kimin için büyüme” temalı söylemimi çok radikal bulursanız bir de Rize İdare Mahkemesi’nin kararına göz atın derim: “MADENLERİMİZİN ÜRETİMİ VE İŞLETİLMESİ EKONOMİK YÖNÜYLE GAYRİSAFİ MİLLİ HASILAYA OLUMLU KATKI YAPARKEN GAYRİ İNSANİ YAŞAM KOŞULLARINA YOL AÇMAMALI, ANAYASANIN YUKARIDA BELİRTİLEN HÜKMÜ İLE GÜVENCE ALTINA ALINAN SAĞLIKLI BİR ÇEVREDE YAŞAMA HAKKININ KULLANILMASINI ENGELLEMEMELİ, BİR YANDAN GELİŞME VE KALKINMA ODAKLI BİR ÜRETİM ANLAYIŞI BENİMSENİRKEN DİĞER YANDAN DA BU GELİŞME VE KALKINMADAN PAY ALACAK OLAN İNSAN UNSURU GÖZARDI EDİLMEMELİDİR”. Mahkeme kararı dahi bir kez daha gösteriyor ki Artvin’in maden davası çevre ile ilgili olduğu kadar, her çevre mücadelesi gibi, bölüşüm ve yerel demokrasi ile ilgilidir.