Ev kadınları haftada ortalama 74 saat çalışıyor
06 Mart 2020 16:53
HDP İzmir Milletvekili Serpil Kemalbay Pekgözegü, tüm ev kadınlarının sigortalanması ve emeklilik hakkına kavuşmasını öngören kanun teklifi verdi.
Türkiye’de bir araştırmaya göre ev kadınların yaklaşık 69.2’si ev işlerini bir yardımcı olmadan tek başına yapıyor. İngiltere’de bir sigorta şirketinin yapmış olduğu araştırmada; kadınların ev işleri ve çocuk bakımı için haftada ortalama 74 saat vakit harcadıklarını gösterdi.
Turkiyegundemi.com (Ankara)
HDP İzmir Milletvekili Serpil Kemalbay Pekgözegü, tüm ev kadınlarının sigortalanması ve emeklilik hakkına kavuşmasını öngören kanun teklifi verdi. TBMM Başkanlığı’na sunulan “Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” teklifi 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunun da değişiklik öngörüyor ve ev kadınlarına emeklilik yolunu açıyor.
HDP’li Pekgözegü’nun açıklamaları şöyle.
Kadınların görünmeyen ev içi emeğinin görünmesi ve değerinin tanınması, toplumsal, siyasal ve ekonomik hayata eşit katılımın sağlanması için, sosyal devlet anlayışının bir gereği olarak tüm ev kadınlarının sigortalanması ve emeklilik hakkına kavuşmasını sağlamak amacıyla vermiş olduğum Kanun Teklifim ektedir.
Ev Kadınlarına sigorta ve emeklilik hakkı tanınmalı
Cinsiyetçi iş bölümüne bağlı olarak ‘ev kadınlarının’ sayısı her geçen gün artmaktadır. Kadınlara verilen ücretlerin düşüklüğü, işlerin eğreti olması, kamusal kreş ve bakım hizmetlerine erişemeyişi kadınları ev içi rolleri kabul etmeye itmekte; çocuklara, bakıma muhtaç yaşlı, hasta, engelli bireylere bakmaya mecbur kılmaktadır. Kadınlar evi çekip çevirirken bütün ailenin yükünü sırtlanmakta, temizlikten, yemek yapmaya, çocukların eğitiminden, alışverişe, bakım hizmetine her gün yeniden üretim işlerinin bütün aşamalarını yerine getirmektedirler. Kadınların görünmeyen emeği üzerine kurulan bu düzen, erkek egemen anlayışla şekillenen kadının ev içi rollerini de pekiştirmektedir.
‘Ev kadınlarının emeklerinin bir karşılığı olmadığı gibi, sosyal güvenlik hakları ya yoktur ya da ‘kocaya veya babaya bağımlı’ olarak bulunuyor. Eşi işsiz ya da güvencesiz ev kadınının da sosyal güvenlik hakları bulunmuyor. Önemli bir üretim alanı olan evlerde ev kazaları adı altında görünmez kılınan çalışmaya bağlı kazalar ve hastalıklar yaşanmaktadır. Ev içi şiddet de yine ev kadınlarının karşı karşıya bulunduğu en ciddi tehlikelerdendir. Türkiye’de her gün en az bir kadın erkek şiddeti ile yaşamını yitirmektedir. Bunların önemli bir bölümü eş ya da birinci derece akrabalarından yani ev içi şiddetten kaynaklanmaktadır.
Türkiye’de iş yasasına göre haftada çalışma süresi 45 saattir. Kadınların ev içi mesaisinin uzunluğuyla kıyasladığımızda kadınların ne kadar büyük karşılıksız emek harcadığını görebiliriz. Türkiye’de bir araştırmaya göre ev kadınların yaklaşık 69.2’si ev işlerini bir yardımcı olmadan tek başına yapmaktadır. İngiltere’de bir sigorta şirketinin yapmış olduğu araştırmada; kadınların ev işleri ve çocuk bakımı için haftada ortalama 74 saat vakit harcadıklarını göstermiştir. Bir ev içerisinde yapılan temel işler; yemek, temizlik, ütü, çocuk bakımı gibi işler profesyonel istihdam alanında ayrı ayrı adlandırılan iş kollarıdır. Hane içinde yapılan işler sayısız işkolunda yapılan işlere bedeldir. Evdeki üretimin piyasa karşılığı, çamaşırhane, çocuk yuvası, huzur evi, kuru temizleme, lokanta, sağlık merkezi ve daha pek çok sektörde üretilmektedir. Bakım hizmetlerinin kamusal alanda ve yurttaşlara bir hak olarak sunulmaması sebebiyle engelli, hasta ve yaşlı bakıma muhtaç kişilere de evde kadınların bakması bir zorunluluk haline gelmiştir. Sosyal devlet ilkesi gereği bakıma muhtaç kişilere karşı asıl olarak devlet yükümlülüklerini üstlenmelidir. Kreş, bakıma muhtaç kişiler için rehabilitasyon merkezleri, çamaşırhaneler vb. ev içi işleri kamusallaştıracak politikalar hayata geçirilmelidir.
Bu sebeple ülke genelindeki yoksulluğu aşmak, kadınların görünmeyen emeğini görmek ve tanımak için, kadınların toplumsal, siyasal ve ekonomik hayata eşit katılımını sağlayıncaya kadar; tüm ev kadınlarının sigortalanması ve emeklilik hakkına kavuşması sosyal devlet anlayışının bir gereği olarak sağlanmalıdır.
Bu noktada gösterilecek çaba kadın yoksulluğunu yenmeye katkı sunmak kadar, toplumsal cinsiyet rollerini sorgulamayı, kadın emeğinin gayrisafi milli hasıladaki görünmeyen payından kadınların bir nebze olsun dönmesini sağlamayı, toplumun, erkeğin, devletin kadınlara olan borcunun ödenmesine de bir yerden başlamak anlamına gelecekti
